Trinidad i Tobago je jedna od najbogatijih zemalja na Karibima, zahvaljujući velikim rezervama nafte i gasa, čija eksploatacija dominira njenom ekonomijom.
Naseljena uglavnom ljudima afričkog i indijskog porijekla, ova dva ostrva imaju prihod po glavi stanovnika znatno iznad prosjeka za Latinsku Ameriku i Karibe.
Tri poznata broda italijanskog istraživača i moreplovca Kristofora Kolumba – Santa María, Pinta i Niňa – nestat će s državnog grba. Njih će zamijeniti steelpan, udaraljkaški muzički instrument koji potječe s istočnih Kariba, a smatra se nacionalnim muzičkim instrumentom i kulturnim simbolom Trinidada i Tobaga.
Glavni grad: Port of Spain
Površina: 7.768 km²
Stanovništvo: 1,5 miliona Jezici: trinidadski engleski, trinidadski engleski kreolski, trinidadski hindustani, antilski francuski kreolski, kineski, arapski, španski
Očekivano trajanje života: 72 godine (muškarci) 79 godina (žene)
Karipska ostrvska država Trinidad i Tobago redizajnirat će svoj nacionalni grb uklanjajući s njega referencu na evropsku kolonizaciju. Ovo je prva promjena grba od njegovog nastanka 1962. godine, kada je država stekla nezavisnost od Velike Britanije.
1498 – Kristofor Kolumbo posjetio je ostrva, dajući ime Trinidadu po tri vrha na njegovom jugoistočnom uglu, a Tobagu po lokalnoj vrsti lule.
1532. – Španija kolonizuje Trinidad, postavljajući guvernera da njime upravlja.
1630. – Holanđani se naseljavaju na Tobago i sade šećernu trsku.
1781 – Francuzi su zauzeli Tobago od Španaca i pretvorili ga u koloniju za proizvodnju šećera.
1797 – Britanska pomorska ekspedicija zauzela je Trinidad od Španije.
1802. – Španija je ustupila Trinidad Britaniji prema Amijenskom ugovoru.
1814 – Francuska predaje Tobago Britaniji.
1834 – Ukinuto ropstvo. Najamni radnici dovedeni iz Indije da rade na plantažama šećera.
1889 – Trinidad i Tobago administrativno spojeni kao jedna britanska kolonija.
1945 – Uvedeno opšte pravo glasa.
1956 – Eric Williams, umjereni nacionalista, osniva Narodni nacionalni pokret (PNM).
1958 – Trinidad i Tobago se pridružuje Zapadnoindijskoj federaciji koju sponzoriše Britanci.
1959 – Britanija daje Trinidadu i Tobagu unutrašnju samoupravu sa Vilijamsom kao premijerom.
1962. – Trinidad i Tobago napuštaju Zapadnoindijsku federaciju; postaje nezavisan sa Vilijamsom kao premijerom.
1967 – Trinidad i Tobago se pridružio Organizaciji američkih država.
1968 – Trinidad i Tobago i druge karipske države engleskog govornog područja formiraju Karipsku zonu slobodne trgovine, koju je 1973. zamijenilo Zajedničko tržište Kariba.
1970. – Vlada je proglasila vanredno stanje nakon nasilnih protesta pristalica “Crne moći” koji su tražili rješenje za nezaposlenost i prestanak stranog uticaja na privredu. Stotine vojnika pobune se u znak podrške, ali njihova pobuna propada za nekoliko dana.
1972 – Ukinuto vanredno stanje.
1976 – Trinidad i Tobago postaje republika.